میزان تغییرات بینی،به ضخامت پوست که تنها عامل تاثیرگذار در جراحی است که جراح نمی تواند جز به مقدار کم آن را دست کاری کند وابسته است. افراط ها مانند پوست بسیار نازک یا بسیار ضخیم، گام های مختلف عمل جراحی بینی گوشتی دارند.
در بیماران دارای پوست بسیار نازک، اسکارها خیلی زود درمان می شوند و تورم در ناحیه جراحی کم است. با این حال پوست نازک تنها پتانسیل استتار کمی برای پوشش دادن اسکلت بینی زیرین داراست. حتی ناهمواری بسیار کم روی پل بینی نیز قابل مشاهده می شود. بنابراین بزرگترین چالش در بیماران دارای پوست بسیار نازک این است که بسیار دقیق عمل شوند و یک پل بینی کاملا صاف برجا بماند. به طور جایگزین پیوند و گرافت می توانند (فاسیا، درم، غضروف) از نقاط دیگر انتقال یافته و یا تزریق شوند تا ضخامت پوست را تقویت کنند.
پوست ضخیم تمایل به تورم طولانی تر بینی و افزایش شکل اسکار به خصوص در زیر نوک بینی دارد. تقریبا در تمام بیماران دارای پوست ضخیم، تورم تا 24 الی 36 ماهگی مشاهده می شود. اثر نهایی رینوپلاستی را تنها پس از این مدت می توان تشخیص داد.
در بعضی موارد، استروئید ها فقط می توانند در طی چندین هفته پس از عمل، به داخل پوست ضخیم نوک بینی تزریق شوند تا از ایجاد زخم های شدید با کاهش واکنش بافت همبندی قوی جلوگیری شود. معمولا این تزریق یک تا 4 مرتبه با فاصله 6 هفته انجام می شود. در موارد بسیار نادر از واکنش بافت های بسیار قوی بافت همبند، این درمان ممکن است مدتی طول بکشد تا تمام علائم واکنش بافت همبند قوی کاهش یابد.
پوست ضخیم بر روی بینی توسط عوامل مختلف شناخته می شوند:
درباره این سایت